KARA SEVDÂM ERCİYESİM

Başında ki tacı duman, amber kokar yaylaların!...
Dolaştırır alın yazım, kara sevdâm,Erciyes’im…
Aşıklara ilham sunar, sevda yüklü obaların…
Meçhûl dilde çalar sazım, kara sevdâm,Erciyes’im…

Nakış, nakış işlenmişsin, sarp yamaçlar engel değil…
Çiğdem nergis, papatyalar, sevgi arar bulur meyil…
Koyun, kuzu koşar gezer, töresi hoş sanma cahil!
Kurt, uluyor buruk özüm, kara sevdâm Erciyes’im…

Ceylan, gibi, Türkmen kızı, ata binmiş sektiriyor!...
Elde kına, gözde sürme, suyu yere döktürüyor…
Kuzusunu pek eğitmiş, çök’ deyince çöktürüyor…
Buluşmaya olmaz nazım, kara sevdâm Erciyes’im…

Pınarında yavuklular, beyaz atlı prens konar!    
El tutuşur kenetlenir, yürekleri özden yanar!...
Muhabbet hiç tükenir mi? badelerle gönül sunar!...
Bulunmuyor bazen çözüm! kara sevdâm Erciyes’im...

Yaylaların şifa verir, beden sende zinde kalır…  
Gün ısıtır, karlar erir, sevgililer murat alır!...
Her kulunu Allah görür, gönül coşar sevgi bulur!...
Haşmetinle büyülendim, kara sevdâm Erciyes’im…

Yılkı atlar özgür gezer, çiğdem çıkmış yanlarında…
Aşıkları mani dizer, gelenek var şanlarında!
Yayıkları ayran özer, konuklar var hanlarında.!        
Seni seven Tanoğlu’yum, kara sevdam Erciyes’im…  

                                                 Mustafa TAN

                                                 (TANOĞLU)