KALEM YALPALIYOR !   Kalem’ yalpalıyor, düşlerse yorgun… Seraplar, süslüyor, dört bir yanımı… Kader, badireli, huzursa sürgün! Devran, ebedi mi, var mı tanımı?   Şükür’ düşmesin hiç, gönül dilinden: Yaratan’ saklasın, Şeytan’ selinden!             Rabbim, esirgesin, gıybet yelinden! Karanlıkta saklı, düşler anı’mı?   Otuz yedi yılda, yuvam yıkıldı! Yılan dilli ejder, kin’e takıldı… İftira, nüksetti, iffet’ yakıldı… Hesap’ mahşer yeri, zar fermanı mı?   Makber’i arıyor, bedenim yorgun… Huzur adasından, olmuşum sürgün… Serap’lar süslüyor, duygular kırgın… Toprak, özlüyor mu, tende kan’ımı?   Felek, düşman oldu, kırdı belimi... Çağlayıp akıttı, gözde selimi... Hançerle koparttı, suskun dilimi... Sildi, varlığımı, hem de şanımı!   Tökezler, Tanoğlu, eridi bitti…        Karardı şahsiyet, meçhûle gitti…     Devran’ı tüketti, sadakat yitti… Makber den ötesi, Cennet’ kanı’mı?                                          Mustafa TAN